Wolken zijn er in veel variaties. De 17e eeuwse schilderijen zijn zelfs beroemd om hun Hollandse wolkenluchten. Ik ben zeker geen expert op dat gebied, maar een cirrocumulus, een schapenwolkje, kan ik zeker waarderen. En zelfs een onweerswolk heeft zo zijn eigen charme op z’n tijd.
Op dit moment kijk ik naar een wolkenlucht in de Franse Pyreneeën. Deze zijn toch echt heel anders dan de Nederlandse luchten. Vooral omdat de wolken regelmatig tegen de bergen aan liggen. Zo’n wolk is heel dichtbij, mits je de berg op gaat. Anders blijft deze ver weg.
Dat kijken naar de wolken doet mij denken aan een verhaal van Cisco dat ik recent hoorde bij een seminar van PSC-Europe. Het doel van het seminar was een “out-of-the-box” benadering van de toekomst van mobiele communicatie voor “Public Protection and Disaster Relief”. Hoe willen we in de 21e eeuw communiceren? Hoe maken we gebruik van de ruime set aan mogelijkheden die nieuwe technologieën bieden?
Om te voorkomen dat we blijven hangen in de vorm van communiceren van de vorige eeuw, maar alleen sneller en meer, was de insteek van het seminar om te kijken naar welke sociologische en technologische trends zijn waar te nemen. Eerst de trends goed in ons opnemen, dan pas de vertaling naar de sector.
Het verhaal van Cisco ging over “the clowd”. Maar daarbij introduceerde hij als nieuwe term “fog”. Clowd heeft de laatste jaren veel opgeld gedaan als een soort ultieme informatiebron. De plek waar alles samenkomt en die we daardoor verheffen naar een soort orakel dat alles weet. Ook OOV-land zet in op die trend.
Maar is dat wel de lange termijn richting? Als we deze centrale clowd koppelen aan de “Internet-of-Things” is er een groot probleem met schaalbaarheid. Alles, maar dan ook alles, is straks gekoppeld aan het internet. Als dit alles ook continue informatie produceert over zijn eigen wat, waar en hoe, dan bezwijken centrale servers en communicatie apparatuur onder deze lawine aan minuscule informatie brokjes.
Daarbij is veel van deze informatie vooral of alleen lokaal interessant. Wil je echt centraal weten wat de bandenspanning is van de linkerachterband van elke auto? Nee, maar die informatie is er wel. Kun je die op een clowd-achtige manier ook lokaal beheren? Dan is de term “fog” interessant.
Deze “fog” is nog steeds een “clowd”, maar nu dichtbij, of zelfs direct om je heen. De informatie hoeft dus niet over grote afstanden gecommuniceerd te worden, om toch bruikbaar gemaakt te worden. Ook een overvloed aan lokale data kan geaggregeerd worden tot zinvolle informatie, omdat ook de lokale context er makkelijk in betrokken kan worden. En “fog” en “clowd” kunnen min of meer naadloos in elkaar overgaan. Een model dat mij wel aanstaat.
Als ik dus over de Franse Pyreneeën na verre einders kijk zie ik kleine wolkjes in de verte. Voor deze vakantie hoop ik het niet, maar vanuit de OOV sector mag ik hopen dat er ook een hoop mistbanken bijkomen.