Eind november heeft het Delftse bedrijf Hiber zijn eerste IoT satelliet de ruimte in geschoten. Deze satelliet is niet veel groter dan een schoenendoos en vliegt op een hoogte van zo’n 600 km boven de aarde haar rondjes door de lucht. Zestien rondjes per dag om precies te zijn. Dat zijn in theorie zestien kansen per dag om je kleine IoT berichtje per dag te sturen.

Hiber mikt hiermee op applicaties die maar heel weinig berichten hoeven te sturen. Zo’n tonen ze smart agriculture applicaties waarbij sensoren één keer per dag hun metingen van temperatuur, regen, luchtvochtigheid en bodemgesteldheid doorgeven. Ook is er een applicatie om goedkoop zeevisserij in de gaten te houden. Je zou ook kunnen denken aan logistieke applicaties,vooral als het de hele wereld over gaat.

Bovendien beloven ze dat het een eenvoudige en goedkope IoT oplossing is. Deze belofte kennen we van diverse ander oplossingen zoals LoRa, Zigfox en NB-IoT. Daar hoort natuurlijk ook tot tien jaar op een batterij en een eenvoudige integratie bij.

Is Hiber de zoveelste ster aan het IoT firmament? Is het simpelweg een concurrent voor LoRa, Sigfox of NB-IoT? Of valt er echt te kiezen. Naar mijn idee is dit wel degelijk een aanvulling op wat er al is, en misschien is het wel vooral een aanvulling, en niet zozeer een concurrent.

Hiber is gebaseerd op satelliet communicatie. Bovendien zijn het leo-satellieten, die rondjes om de aarde draaien, en dus ook de polen bestrijken. Het is daarmee een systeem dat zich niet houdt aan landsgrenzen, of überhaupt aan de grens van land, en ook werkt waar de bevolkingsdichtheid extreem laag is. Een wereldwijd systeem is daarmee vanaf dag één ook wereldwijd.

Daar staat tegenover dat je waarschijnlijk één berichtje per dag kunt sturen, en dat communicatie nog wel eens door weersomstandigheden inde diverse lagen van de atmosfeer beïnvloed kan worden. Bovendien is het simplex verkeer. Allen van de sensor naar het netwerk, niet omgekeerd. Daarnaast is de kostprijs van Hiber hoger dan van landgebonden systemen in dichter bevolkte gebieden. Alleen al de lancering van deze eerste twee satellieten heeft een miljoen gekost, terwijl een LoRa gateway een paar honderd euro kost.

Hiber moet het dus hebben van afgelegen gebieden, dekking op zee, en applicaties die kunnen leven met heel weinig connectiviteit. Het speelt daarmee in op een gat in de IoT oplossingsruimte die de al wat meer bekendeoplossingen laten liggen.

Hiber is een veelbelovend belofte. Deze belofte moet zich echter nog wel gaan bewijzen. Hiber lijkt op Iridium, welke ook een constellatie van leo satellieten heeft. Iridium heeft veel tijd nodig gehad om zich te bewijzen, maar heeft zijn eigen bewezen oplossing.

Ik zou zeggen, veel succes aan het team van Hiber. Als jullie de satellieten de lucht in sturen, dan sturen wij de IoT berichten erachteraan.