Deze zomer was ik in de gelukkige omstandigheid om op vakantie te kunnen gaan naar Frankrijk. Ik was vooral heel gelukkig dat ik eind juli in Frankrijk was. Ik kon namelijk zomaar meedoen met de grote storing van KPN die vooral in Frankrijk grote gevolgen had.

De storing was, volgens zeggen, in eerste instantie een kabelbreuk, zodat alle klanten in het buitenland niet konden bellen. Maar na herstel raakte het signaleringsverkeer gestoord. Herstel heeft maar liefst vijf dagen geduurd.

Best vreemd dat dit zo lang heeft moeten duren. De fysieke verstoring was snel genoeg hersteld. Je zou zeggen dat het herstel van het signaleringsverkeer dan vrijwel instantaan daar achteraan kan. Wat zit hier achter? En welke consequenties zitten er aan vast?

Als we er één ding van kunnen leren is dat signalering niet onderschat moet worden. Bovendien zal de rol van signalering alleen maar toenemen met de toenemende complexiteit van de mobiele netwerken. Naar mate we meer garanties willen hebben op de kwaliteit van de communicatie gaan we vooral meer eisen van de kwaliteit van de signalering.

Laten we eerst naar de korte termijn kijken. Nationale roaming is bedacht als een oplossing bij grote storingen. Het voorbeeld is de Vodafone storing die menigeen nog in het geheugen gegrift staat. National roaming moet aangezet worden als er een storing is die niet snel opgelost kan worden. Maar als we zien hoe lastig deze storing in de signalering voor roaming opgelost kon worden, hoe kunnen we er op vertrouwen dat we snel nationale roaming in kunnen schakelen als er sprake is van een – andere – onoplosbare storing in het netwerk hebben?

En nu de lange termijn. We hebben nu al hybide netwerken, maar deze trend zet verder door. Wanneer LTE de integrale oplossing ook is voor bedrijfskritische toepassingen, is het een hybride netwerk. Deze hybriditeit kan op verschillende manieren ingevuld zijn. Eén vorm is het combineren van meerdere radio technieken, maar dat kan zijn met één core netwerk erachter, dus zonder roaming. Het is zeer waarschijnlijk dat het hybride karakter ook in gaat houden dat er meerdere core netwerken zijn.  Kunnen schakelen tussen meerdere operators heeft namelijk een groot voordeel in kwaliteit. Als de ene niet beschikbaar is, kun je vertrouwen op de ander. Maar dan moet roaming wel perfect werken.

Willen we de kwaliteit van radio communicatie maximaliseren, dan is moeten we nationale roaming bovenaan op de agenda hebben staan. En dat niet alleen als de nood al aan de man is, maar juist ook in de dag-dagelijkse praktijk, zodat we er ook in moeilijke situaties op kunnen vertrouwen.