Langzaam maar zeker merk ik dat Google steeds meer een loopje met me neemt. Het duidelijkst merkte ik het een aantal maanden geleden toe ik de uitvaart van mijn tante regelde. Ik stuurde even een berichtje via Gmail met een aantal woorden als “uitvaart”, “rouwkaarten” en dergelijke, en onmiddellijk werd ik volledig ongevraagd om mijn oren gesmeten met advertenties van al die ondernemers die zich storten op deze bijzondere markt.

Als je vervolgens de kleine lettertjes van Google gaat lezen zie je dat je er stiekem wél om gevraagd hebt, er en ook nog onderuit kan, maar Google gaat er vanuit dat je het prima vindt als zij zich met jouw persoonlijke zaken bemoeien.

Nu is het soms wel handig om in je zoektocht naar informatie een beetje geholpen te worden, maar onder dit mom van hulpvaardigheid snuffelt Google wel heel vrolijk en erg diep in je privé spullen. Het zou hetzelfde zijn als iemand van een of ander reclame bureau, zonder überhaupt aan te bellen bij je binnenwandelt, kasten opentrekt, in laatjes gaat snuffelen, je fotoboeken doorbladert, je post volledig doorneemt, en tot slot je banksaldo analyseert. Ik denk dat je jezelf eerst hard in de arm knijpt om te kijken of je niet droomt, en daarna snel te politie waarschuwt omdat er een indringer bij je thuis is. De verklaring van “ik wilde alleen maar helpen  om u nog beter van dienst te zijn met op u toegesneden advertenties”, gelooft natuurlijk geen hond.

Hoewel mijn Gmail ervaring me al erg bewust maakte van het snuffelgedrag van Google, is hun laatste move echt gegoochel met woorden. Om “u nog beter van dienst te kunnen zijn” heeft Google de licenties van verschillende platformen als Gmail, YouTube, en Google+ gelijk getrokken. Maar het is een rookgordijn, een illusie. Het echte doel is om nog beter inzicht te krijgen in de interesses van de internetter. En daarmee kan Google nog beter bepalen wat je wel en wat je niet ziet. Als je denkt dat het Internet transparant is, dan heb je het goed mis. Door de bemoeizucht van Google ziet u wat zij willen dat u ziet.

Nu wil ik absoluut niet pleiten voor een boycot, maar ik wil wel ernstig waarschuwen om je niet op te hangen aan de Googles van deze wereld. Vandaar mijn oproep: “Landgenoten, vraag niet wat u voor Google kunt doen, vraag wat Google voor u kan doen.”