Als bedrijf ben je continu op zoek naar nieuwe talenten. Talent scouting is daarom ook één van mijn dagelijkse activiteiten.

Wij zitten op het Kennispark in Enschede. We kijken zelf letterlijk uit op het terrein van de Universiteit Twente. Daarnaast is hogeschool Saxion op fietsafstand. Wat dat betreft talent genoeg op korte afstand. Maar zoals zo vaak leidt fysiek dichtbij nog niet automatisch tot een intensief contact. Dus is het in contact zijn een continue activiteit.

Om met talent in contact te komen bewandel ik regelmatig uiteenlopende paden. We zitten met hogeschool en universiteit in samenwerkingsproject, staan op bedrijvendagen, zijn sponsor van studieverenigingen en begeleiden stagiairs. En een van de andere middelen in de gratis lunch. En dat moet toch wel effectief zijn zou je zeggen met die arme Nederlandse studenten.

Dit seizoen heb ik een aantal keren een lunch lezing gehouden. De studievereniging zorgt voor de studenten, en wij voor de lunch en de lezing. En telkens zijn er tientallen geïnteresseerden. De eerlijkheid gebied dat sommigen vooral op de broodjes afkomen, maar veel zeker ook op het onderwerp.

De meest recente ervaring was een free lunch voor studenten op kantoor. Een Free Lunch Friday zoals Kennispark dit noemt. Het was een eerste keer, dus nog wat onwennig, maar wel voor herhaling vatbaar. We hadden eerlijk gezegd maar een heel kleine opkomst, maar met de juiste bijstelling voor een volgende  keer verwacht ik meer. En omdat we ook als voltallig team lunchten was het ook voor onszelf goed.

Maar waarom werkt zo free lunch beter dan allerlei alternatieven? Cynisch zou je kunnen zeggen omdat het een gratis lunch is. Maar volgens mij gaat het om iets anders. Samen, interactie, interesse. Geen “harde” deal, maar samen bouwen.

Hoewel zo’n “contractarme” samenwerking lang niet altijd kan houd ik er wel van. Om iets voor elkaar te krijgen kun je eerst je rechten en plichten uitonderhandelen, en dan aan de slag. Het effect is dat je vooral heel veel moeite gaat zitten in het onderhandelen, terwijl de uitkomst toch vrijwel altijd anders is dan wat je van tevoren had bedacht.

Je kunt ook alleen een aantal basis afspraken maken, en met een einddoel op hoofdlijnen. Dan gaat de moeite zitten in de uitvoering, in plaats van in de onderhandeling. En het resultaat kan nog wel eens heel verrassend zijn.

Ik snap best dat er tal van situaties zijn waarin afspraken van tevoren en heel hard gemaakt moeten worden. Maar ik wil waar dat kan de samenwerking zoeken op basis van vertrouwen, respect en open communicatie. Want dan levert een free lunch veel meer op dan een paar gratis broodjes.