Als kind blonk ik nooit uit in sport. Vooral balspelen waren niet echt aan mij besteed. Ik vond het leuk om mee te doen, maar het team was beter uit zonder mij, dan met mij. Op school was er echter één onderdeel waar ik het hele jaar naar uitkeek: Apenkooien. Voor degenen die het niet kennen, alle gymtoestellen in een soort parcours in de gymzaal, en tikkertje doen. Behendig via de burg, over een paar kasten en een paar matten achter elkaar aan. Het mooiste was een achtervolging via de touwen. Klimmen, van touw naar touw overpakken, en aan de andere kant van de zaal weer naar beneden.

Apenkooien mag niet meer. Er zijn te veel ongelukken bij gebeurd. Vooral het overpakken tussen de touwen is niet zonder gevaar. Maar aan dit jeugdsentiment moest ik denken bij een discussie over de toekomst van communicatie voor bedrijfskritische toepassingen. In Helsinki was ik getuige van een debat voor of tegen TETRA. Houden we het tot in lengte van dagen in de lucht, of moeten we het zo snel mogelijk uitzetten? Voor alle duidelijkheid ging dit niet over C2000, maar over het Finse VIVRE en het Engelse Airwave.

Deze discussie is onzinnig. We hebben TETRA voor bedrijfskritische spraak, en we maken gebruik van publieke GPRS/UMTS systemen voor data. Maar elke keer als we wisselen moeten we ‘overpakken’ tussen verschillende systemen. En net als bij apenkooien is dat overpakken levensgevaarlijk.

Voor een modern optreden van professionals is zowel spraak als data bedrijfskritisch. Of we het zo benoemen of niet. Er zit bovendien veel meerwaarde in het combineren van beide.  Spraak-naar-tekst of tekst-naar-spraak, het verzamelen en verspreiden van metadata over spraakgroepen, toevoegen van willekeurige (niet-TETRA) terminals in gespreksgroepen, enzovoorts. Zo maar een paar mogelijkheden die veel eenvoudiger zijn als we niet meer spraak en data als naast elkaar hangende ‘losse touwen’ beschouwen, maar veel meer zien dat we behoefte hebben aan een solide ‘datapijp’ met daaroverheen slimme applicaties.

In de basis is TETRA ‘slechts’ een transport middel, en dat zelfde geldt voor het huidige GPRS/UMTS en toekomstige LTE. Of we het nu hebben over een eigen private oplossing of over een publiek systeem. Natuurlijk moet die pijp aan allerlei eisen voldoen: hele hoge beschikbaarheid, korte set-up tijd, onderscheid in prioriteit voor als de capaciteit de bottleneck is, dekking ook op het platte land, etc. Dat betekent dat we hier de discussie over moeten gaan voeren, in plaats van over wel of geen TETRA of LTE. Communicatie is te belangrijk om te verstrikken in de touwen van het apenkooien.