We hebben een paar duizend SIMs die iedere maand een leuke hoeveelheid data verstoken. Bovendien doen we dat internationaal. Al met al een flinke databundel, waar zo nu en dan een nieuw contract voor afgesloten moet worden.
In eerste instantie lijkt zo’n contract alleen een financiële discussie te zijn. Gewoon een nieuw contract, met nieuwe financiële condities. Maar gaandeweg komen er steeds meer zaken bij.
Allereerst moeten er natuurlijk SIMs gewisseld worden. Nu maken we gebruik van mobiel internet, juist omdat onze apparatuur op de meest diverse, vaak afgelegen, locaties van onze klant staat. Het wisselen van de SIMs is daarmee een uitdagende logistieke operatie met grote reisafstanden, en afspraken met de klanten.
Maar daarnaast ontstaat er tal van nieuwe discussies.
In het veld hebben we een mix van apparatuur, soms alleen 2G, andere 2G en 3G, en ten slotte is er apparatuur die 2G, 3G en 4G kan. Maar in Nederland stoppen Vodafone en KPN met 3G en T-Mobile met 2G. Hier ontstaat een complexe puzzel. Gaan we apparatuur versneld uitfaseren? Welke apparatuur gaan we opwaarderen? Is het acceptabel als bepaalde apparatuur terugvalt naar 2G, terwijl het 3G aan kan? Ik kan wel zeggen dat dit een aantal vragen is waar een meervoudig antwoord bij hoort.
En vervolgens gaan we de landsgrens over. We hebben een internationale operatie, wat in de wereld van mobiel kansen biedt. Waar je nationaal vastzit aan één netwerk, biedt internationale roaming de ruimte om te kiezen. Maar in deze internationale operatie: Heb je voorkeur voor een operator per land? Wil je kunnen kiezen tussen meerdere operators? Wat doen je in de grensstreek? Is dat afhankelijk van de ondersteunde netwerken?
Daarna kwam de discussie op APNs. Een eigen APN biedt een aantal extra features. Het zorgt ervoor dat een deel van het mobiele systeem tot op zekere hoogte onderdeel wordt van je eigen systeem. Meer transparantie en meer control. Maar met de introductie van een nieuwe APN ontstaan ook weer nieuwe issues.
Zo gaan we tijdens de introductie een tijd twee verschillende APNs voor dezelfde operator gebruiken. Dit was een feature die we van tevoren niet bedacht, maar nu wel nodig hebben. Geen hocus pocus, maar wel noodzakelijk. Ook hebben we apparatuur in het veld waarvoor de APN een handmatige setting is, dus foutgevoelig.
Met zo’n lijst aan items zou je haast tot de conclusie komen, dan het onbegonnen werk is om te wisselen, maar dat is niet mijn conclusie. Wat het vooral laat zien is dat wat in eerste instantie simpel lijkt soms veel meer haken en ogen kan hebben dan je vermoed. En daarom is mijn conclusie dat je het vooral samen moet doen. De juiste mensen aan tafel om de impact van verschillende kanten te zien, en dan doen!